Yaşamın Ucuna Yolculuk...Tezer Özlü

Duygular, duygular, duygular. Bırak kentleri, bırak yapıların görkemini, yoksulluğunu, bırak yolları, istasyonları, insanları, yabancıları, sevdiklerini, çocukluğunu, ölen uzaklardaki insanlarını, bırak, bırak, bırak. İçinde seni kemiren seni bırak. Bak nerelere varıyor gökyüzü. Hangi zamanlara. Hangi sonsuzluğa. Git...

Belki de kitaptır umut...

Ve kitaptaki insanları sokaktakilerden daha çok sevdim...Cemil Meriç

tanrım tanrım, çok tuhaf bir dünyada yaşıyoruz,” dedi.“her şeyimiz var ama hiçbir şeyimiz yok.”bukowski