"Düşündüm de, insan kendi yaşamının yağmurlarında ıslanma fırsatını kaçırmamalı." -Charles Bukowski-

26 Mart 2016 Cumartesi

Yüreğim bavulunu toplamış çoktan...


‘Bahar bulaştı ya hayata, ağaca, suya,
içimde öyle bir seyahat kımıldıyor ki, diren direnebilirsen.
Yüreğim bavulunu toplamış çoktan;
ruhum sırtlamış çantasını.
“Uzaklar” çekiyor…’

12 Mart 2016 Cumartesi

Geçelim...

Sevgiyi sadece erkeğin kadını, kadının erkeği sevmesi olarak bilen ve anlayan insanlar,yanlış biliyorlar,yanlış anlıyorlar,yanlış yaşıyorlar. Ağacı sevmeyen, denizi sevmeyen, gökyüzünü, yıldızları ,yağmuru sevmeyen, yürümeyi, uçmayı, koşmayı, kelimeleri,hayatı sevmeyen biri, kendini sevmeyen biri bir başkasını nasıl sevebilir? Çok dar bir düşünce bu. Çok at gözlüğü, çok çok çok... Geçelim. Esra Köse

7 Mart 2016 Pazartesi

Ben Böyle İyiyim.

"Suskun sanıyorlar beni; değilim.Anlaşılmadığım ve anlamadığım bir dünyada kelimelere küsüm sadece.Yalnız sanıyorlar beni; değilim. Kimsenin kalabalığı olmadım ve kimseyi de kalabalık edemem bundan sonra dünyamda, bu da benim tercihim. Güvensiz sanıyorlar beni; değilim. Sadece kendi içimde kendime göre bir dengem var ve bir daha kırılırsam toparlanamama endişesi taşıyor yüreğim. Bu yüzden şimdilik sadece kendime güveniyorum. Anlamakta zorlandığım bir dünyada,anlaşılmayı zaten beklemiyorum. Ben böyle iyiyim." Uğur Gökbulut

3 Mart 2016 Perşembe



“Güzel şeyler de var bu hayatta, siz bir ağaca 
bakınca ne görüyorsunuz bilmiyorum ama ben 
vefa görüyorum, gülümseyişler, çoğalışlar, 
güvenişler, toprakla can arasinda uzayıp giden 
bir köprü görüyorum örneğin, bu hayatta güzel 
şeyler oluyor, sizin göremediğiniz zamanlarda
ben hafızama kaydediyorum tüm olup biteni.
reddettiklerinize bakınca ne çok şey kaçırdığınıza 
hayıflanıyorum sizin için. yanılgılar bize neler 
öğretiyor anlatamam, ama ödünç aldığımız 
zamanlardan çalmayı hiç istemem, hatta ben 
ödünç şeyleri hiç sevmem, belki bu yüzden 
sevdiğim hiçbir şey benim olsun istemedim. 
sahip olmak gibi tutkular edinmedim. ben
kendimi bile sahiplenemem. güneşi, yıldızları,
kuşları, çiçekleri… hatta sevinçlerimi koy bir 
tarafa, acılarımı bile sahiplenemem ben. bu 
yüzden sevdiklerim uzağımda kaldıkça onları 
daha çok sevebileceğime inandım hayatım 
boyunca, şimdi sevmenin ne zor olduğunu ve 
hayatımı bu zorluklar uğruna feda ettiğimi 
görüyorum, ben dünyaya yanlışlıkla gelmedim 
ama yaşamayı doğru yerden anlamadığıma 
eminim, şimdi soruyorum bu kadar güzelliğin 
arasinda bu biçimsiz kınklıkğımı nereye 
bırakayım. bu hayatta çok güzel şeyler oluyor. 
ve hiçbiri bana benzemiyor.. “