Hava kararmaya yüz tutmuşken Ankara'nın buz gibi soğuğunda Konur sokak'tan Karanfil sokağa geçiyorum. Elimde bir sıcak çikolata ve onu yudumluyorum ara ara. Kulağımda da bu soundtrack. Melodiler dans ettikçe insanlar daha bir kalabalıklaşıyor ve kayboluyorum içlerinde... Ama bu müzik içimi öylesine bir huzur ve yaşama sevinciyle dolduruyor ki kalabalığı önemsemiyorum bile. Tekrar tekrar bu şarkıyı dinlerken buluyorum kendimi her seferinde...Hissederek , yaşayarak...
Hiç yorum yok:
Yorum Gönder